«Динамо» (Тбилиси) — «Пахтакор» (Ташкент) 3:0 (1:0)
Чемпионат СССР 1969 года. 1-я группа класса А. Предварительный турнир. 2-я подгруппа. Матч № 11.
30 мая 1969 года. 19-00. Тбилиси. Стадион «Локомотив». 24 градуса. 35000 зрителей.
Судьи: К.Андзюлис, В.Изокайтис, И.Казлаускас (все — Каунас).
«Динамо»: Урушадзе, Петриашвили, Кантеладзе, Хурцилава, Цховребов, Кутивадзе, Илиади (М.Мачаидзе, 80), Асатиани (Дзодзуашвили, 58), Метревели (к), Г.Нодия, Гавашели.
«Пахтакор»: Любарцев, Доценко, Штерн, Иноятов, Науменко, Петухов, Рахматуллаев (к), Исаков, Мелкумов (Варюхин, 55), Бекташев, Ибрагимов.
Голы:
1:0 Илиади — 35 (пен.)
2:0 Петриашвили — 53
3:0 Кутивадзе — 70
ОТЧЕТЫ ПРЕССЫ:
Газета «Советский спорт» (Москва) от 31 мая 1969 года:
ОПАСНОСТЬ С ТЫЛА.
«Динамо» (Тбилиси) — «Пахтакор» (Ташкент). 3:0 (1:0).
Тбилиси. Стадион «Локомотив». 30 мая. 24 градуса. 35 000 зрителей.
Судьи К. Андзюлис, В. Изокайтис, И. Казлаускас (все — Каунас).
«Динамо»: Урушадзе, Петриашвили, Кантеладзе, Хурцилава, Цховребов, Кутивадзе, Илиади (Мачаидзе, 80), Асатиани (Дзодзуашвили, 58), Метревели, Г. Нодия, Гавашели.
«Пахтакор»: Любарцев, Доценко, Штерн, Иноятов, Науменко, Петухов, Рахматуллаев, Исаков, С. Мелкумов (Варюхин, 55), Бекташев, Ибрагимов.
Голы: Илиади (35, с пенальти), Петриашвили (53), Кутивадзе (70).
Дублеры — 2:2. Голы: у «Динамо» — Коридзе, Шелия; у «Пахтакора» — Масесов, Пападопулос.
Если просмотреть отчеты о матчах с участием «Пахтакора», легко можно убедиться, что три четверти мячей ташкентцы забили во втором тайме, а в двух случаях добились успеха буквально на последних минутах. Знали ли об этой особенности динамовцы? Вероятно, знали. И, может, именно поэтому излишне медленно, как бы сберегая силы, действовали до перерыва.
В одном из интервью старший тренер динамовцев Г. Чохели посетовал на игроков средней линии, которые мало забивают мячей, теряя множество выгоднейших моментов. Вчера два мяча забили полузащитники (в том числе пенальти), а один — защитник. И во всех случаях атаки «Динамо» начинались на правом фланге. Метревели смещался в центре, освобождая коридор для атакующих с тыла. Как только здесь появлялись Кутивадзе и Петриашвили, у ворот «Пахтакора начиналась суматоха. Гости все внимание уделили опеке форвардов, а главная опасность, как выяснилось, угрожала их воротам с тыла.
Первый удар по воротам Урушадзе гости сделали лишь на 24-й минуте. Убедившись, что пробиться сквозь оборону «Динамо не так-то просто, пахтакоровцы оказались перед необходимостью завершать комбинации ударами из-за пределов штрафной площади. Самых лестных слов за судейство заслуживает Кестутис Андзюлис, безупречно проведший весь матч. Когда в конце первого тайма Андзюлис показал на 11-метровую отметку, гости собрались было оспаривать его решение. По их словам, Метревели, которого Науменко грубо сбил с ног, якобы не угрожал непосредственно воротам. Да, действительно, динамовец только принял мяч, но Науменко умышленно пошел на грубость, и был за это наказан. Судья действовал в духе правил.
Вчера перед матчем футболисты и зрители чествовали заслуженного мастера спорта Славу Метревели, которому исполнилось 33 года. Товарищи по команде преподнесли капитану своей игрой хороший подарок.
Г. АКОПОВ. (Наш корр.).
Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 1 июня 1969 года:
ბოლო კეთილია.
თბილისი. “ლოკომოტივის” სტადიონი. 30 მაისი.
“დინამო” (თბილისი) — “პახტაკორი” (ტაშკენტი) — 3:0 (1:0).
“დინამო”: ურუშაძე, პეტრიაშვილი, კანთელაძე, ხურცილავა, ცხოვრებოვი, კუტივაძე, ილიადი (მაჩაიძე), ასათიანი (ძოძუაშვილი), მეტრეველი, გ. ნოდია, გავაშელი.
“პახტაკორი”: ლიუბარცევი, დოცენკო, შტერნი, ინოიატოვი, ნაუმენკო, პეტუხოვი, რახმატულაევი, ისაკოვი, მელქუმოვი (ვარიუხინი), ბექთაშევი, იბრაგიმოვი.
მსაჯი: კ. ანძიულისი (კაუნასი).
დუბლიორები — 2:2.
სულ რამდენიმე ტურის წინ “პახტაკორი” იმ აუტსაიდერთა შორის ირიცხებოდა, რომლებიც საკმაოდ ბუნდოვანი პერსპექტივების წინაშე იდგნენ. მაგრამ საკმარისი გახდა რამდენიმე წარმატება (მათ რიცხვს უნდა მიეკუთვნოს გამარჯვება ქუთაისელებთან და ქულა თბილისის “დინამოსთან”) და “პახტაკორი” უკვე მოწინავეთა შორის აღმოჩნდა. ამდენად, 30 მაისის მატჩი წარმოადგენდა არა რიგით კალენდარულ შეხვედრას, არამედ ლიდერთა თამაშს: როგორც გნებავთ განსაჯეთ და ტაშკენტის გუნდი ამ დღისთვის III ადგილზე იყო.
მაგრამ ლიდერთა ეს მატჩი სანახაობრივი თვალსაზრისით თუ ტაქტიკური შინაარსით მთლად ვერ შეესაბამებოდა თავის ამ მაღალ რანგს, თუმცა თბილისელებმა ჩაიწერეს ის 2 ქულა, რომლებიც ესოდენ საჭირო იყო, თანაც, კიდევ ერთი ჩასათვლელი ქულა მიიღეს დიდი ანგარიშით მოპოვებული გამარჯვების პრიზისთვის ბრძოლაში. როგორც იტყვიან, ბოლო კეთილია, მაგრამ გუნდის თამაშით პირველ ტაიმში კმაყოფილი არავინ დარჩენილა.
რატომ მოხდა ასე: დიდი ანგარიშით გამარჯვება და უკმაყოფილო ტრიბუნები?
ახლა, თანამედროვე საერთაშორისო ფეხბურთში, ყველგან ანათემას გადასცეს ე.წ. პერსონალური დაცვა. ყველა მეტად თუ ნაკლებად ავტორიტეტულ მწვრთნელს საკუთარი პრესტიჟის შელახვად მიაჩნია ლაპარაკი პერსონალური მეურვეობით თამაშზე. სადღეისო საფეხბურთო ნორმებით ეს რეტროგრადობად ითვლება, მაგრამ “პახტაკორის” მწვრთნელს მ. იაკუშინს ასეთი ამბები ნაკლებად აწუხებს და თითოეულ თამაშს კონკრეტული თვალსაზრისით უდგება. ამიტომ იყო, რომ მან თავის ფეხბურთელებს ულტიმატუმის სახით მისცა დავალება: მხოლოდ პერსონალური თამაში, მხოლოდ პრესინგი და ისიც მთელ მინდორზე — დაცვაშიც, ნახევარდაცვაშიც და თავდასხმაშიც კი. ყველგან, მინდვრის ყოველ ნაწილში, სადაც კი რომელიმე დინამოელი იყო, მის გვერდით უნდა ყოფილიო მისი მეურვე პახტაკორელიც. არავითარი იმპროვიზაცია.
შედეგი? შედეგი ის გახლავთ, რომ “პახტაკორმა” პირველი 45 წუთის მანძილზე თითქმის მთლიანად მოუშალა თამაში თბილისელებს, განსაკუთრებით — თავდასხმას. რასაკვირველია, ეს იყო მხოლოდ წინააღმდეგობა, მხოლოდ ხელის შეშლა, მაგრამ სტუმრებს სხვა გეგმა არცა ჰქონიათ. მათ მხოლოდ ის უნდოდათ, რომ დინამოელებს არ გაეშალათ კომბინაციური შეტევა და საჯარიმო მოედნიდან დიდი დაშორებით დაბანდებულიყვნენ.
ასეც მოხდა. ტაიმის დამთავრებამდე, უკეთ რომ ვთქვათ, ანგარიშის გახსნამდე ლიუბარცევს თითქმის არა ჰქონია საგანგაშო წუთები. ყველაფერი მისი კარიდან “საბინოკლე” მანძილის დაცილებით ხდებოდა.
გარდატეხა თამაშში შეიტანა პენალტმა, რომელიც 37-ე წუთზე დანიშნა მსაჯმა საჯარიმო მოედანზე მეტრეველის წაქცევისთვის. ილიადიმ ეფექტურად გაიტანა 11-მეტრიანი და თბილისელებსაც მაშინვე გაეხსნათ ხელ-ფეხი. დარჩენილ დროში იმავე ილიადიმ ძელს მოახვედრა ბურთი და ნოდიამ სამიოდე მეტრიდან ააცილა დარტყმა მიზანს.
მეორე ტაიმში “დინამო” უკვე ნამდვილ “დინამოს” ჰგავდა. რამდენიმე სწრაფი მანევრი ადგილების ცვლით, ნახევარდაცვისა და დაცვის მოთამაშეთა აქტიური მონაწილეობა შეტევაში საკმარისი გახდა საიმისოდ, რომ “პახტაკორის” პრესინგი მოწინააღმდეგე მოთამაშეთა ზურგს უკან პრიმიტიულ დევნას დამგვანებოდა. თბილისელებმა გამართეს თამაში.
53-ე წუთზე გავაშელმა მარცხენა ფლანგიდან მოაწოდა ბურთი. იგი მიიღო წინა პოზიციაში გასულმა პეტრიაშვილმა და მეორე გოლი გაიტანა ტაშკენტელთა კარში.
ასეთივე შეტევა თავდამსხმელთა და ნახევარმცველთა ერთობლივი მონაწილეობით მასპინძლებმა 69-ე წუთზეც განახორციელეს და კუტივაძემ კიდევ ერთი ბურთი შეაგდო “პახტაკორის” კარში.
ბ. ქორქია.
Газета «Вечерний Тбилиси» (Тбилиси) от 31 мая 1969 года:
Вчера все 20 команд высшей лиги провели очередные матчи чемпионата Советского Союза по футболу.
Динамовцы Тбилиси принимали футболистов ташкентского «Пахтакора». Как всегда, великолепно играл капитан динамовцев Слава Метревели, которому, кстати, вчера исполнилось 33 года. Правда, Метревели не забил ни одного гола, но его расчетливые, поистине гроссмейстерские действия во многом способствовали успеху команды. Если не считать первых 10—15 минут матча, когда на поле шла примерно равная борьба, все остальное время преимущество было на стороне тбилисцев. На 20-й минуте очередной прорыв Метревели защитники «Пахтакора» прерывают недозволенным приемом. Пенальти. И вновь, как в матче с московским «Спартаком», его мастерски реализует Илиади. После перерыва Петриашвлли, а затем Кутивадзе закрепляют успех хозяев поля — 3:0. Любопытно, что все три мяча были забиты полузащитниками. Сейчас динамовцы Тбилиси имеют уже две победы с крупным счетом и лидируют в соревновании за специальный приз.