Газета «Советский спорт» (Москва) от 30 апреля 1968 года:

Акценты были разные.
«Нефтчи» (Баку) — «Динамо» (Тбилиси). 1:0 (1:0).
Баку. Республиканский стадион имени В. И. Ленина. 28 апреля. Ясно. 17 градусов. 35 000 зрителей.
Судьи И.. Лукьянов, А. Мартынов и П. Демченко (все — Москва).
«Нефтчи»: Косенков, Богданов, Брухтий, Я. Бабаев, Семин, Семиглазов, Туаев, Трофимов, Зейналов, Али-заде (Стекольников, 82), Смольников.
«Динамо»: Урушадзе, Дзодзуашвили, Рехвиашвили, Челидзе, Цховребов, Петриашвили, Кутивадзе (Илиади, 77), Асатиани, Метревели, Г. Нодия (Кикава, 60), Гавашели.
Гол: Семиглазов (44).
Дублеры — 0:3. Голы — Рамишвили, Илиади (2).
Из всех календарных матчей на первенство страны, в которых встречались до этого динамовцы Тбилиси и «Нефтчи», лишь один закончился победой бакинцев. Особую остроту предстоящему поединку придавало еще и то обстоятельство, что хозяева поля проиграли два матча кряду, а это с ними не часто случается.
Забегая вперед, скажем, что встреча лишь наполовину оправдала ожидания зрителей. Первый тайм, в котором ни одной из сторон не удалось добиться заметного преимущества, прошел довольно бесцветно. Помимо Банишевского и Маркарова, у бакинцев из-за болезни не играли Гаджиев и А. Бабаев. Заменившие их игроки могли противопоставить техничным и опытным соперникам лишь трудолюбие и задор.
Гостей, судя по всему, устраивала ничья. Во всяком случае об этом свидетельствовала расстановка игроков в первом тайме, когда основные силы тбилисцев были брошены на оборону. Если не считать сильного удара издали Кутивадзе, можно сказать, что до перерыва серьезных угроз воротам бакинцев не было. Впрочем, и хозяева поля не могли похвастаться обилием острых моментов. На 22-й минуте Урушадзе, кстати сказать, не очень уверенно проведший встречу, выпустил из рук мяч к которому на какую-то долю секунд не успел Туаев, а затем Стекольников метров с шести пробил головой, но мяч пролетел рядом со штангой. Гол за минуту до перерыва забил Семиглазов во время сутолоки в штрафной площадке соперников.
Угроза поражения заставила гостей сместить акцент к перестановке сил. После перерыва к тройке форвардов Метревели, Нодия и Гавашели — присоединился Асатиани. Но ни эта мера, ни произведенная в конце встречи замена существенных коррективов в ход игры не внесли. Напротив, именно во втором тайме хозяева поля добились территориального преимущества. На 49-й минуте Зейналов обошел по центру двух защитников и вратаря Урушадзе, но пробил мимо ворот. Затем последовал не менее опасный прорыв Али-заде, но мяч прошел над перекладиной, а вскоре один на один с Урушадзе вышел Стекольннков, но и его удар оказался неточным.
Дважды динамовцы имели возможность восстановить равновесие. Сначала Кикава не воспользовался отличной прострельной передачей Метревели, а через несколько минут Косенков парировал мяч, сильно и точно пробитый со штрафного.
На последней минуте встречи за умышленную задержку игры был удален с поля Брухтий.
— Мне трудно кого-либо выделить из ребят, — сказал после матча старший тренер «Нефтчи» А. Алескеров. — Все играли с полной отдачей сил, дружно и согласованно действовали как в нападении, так и в защите. Нас устраивала только победа, и мы ее добились.
Ю. Дашевский. (Наш корр.).

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 30 апреля 1968 года:

დინამოელებმა ცუდად ითამაშეს.
ბაქო. რესპუბლიკური სტადიონი. 28 აპრილი.
“ნეფტჩი” (ბაქო) — “დინამო” (თბილისი) 1:0 (1:0).
“ნეფტჩი”: კოსენკოვი, ბოგდანოვი, ბრუხტი, სიომინი, ბაბაევი, სემიგლაზოვი, ტროფიმოვი, ზეინალოვი, ალი-ზადე (სტეკოლნიკოვი), ტუაევი, სმოლნიკოვი.
“დინამო”: ურუშაძე, ძოძუაშვილი, რეხვიაშვილი, ჭელიძე, ცხოვრებოვი, პეტრიაშვილი, ასათიანი, კუტივაძე (ილიადი), მეტრეველი, გავაშელი, ნოდია (ქიქავა).
მსაჯი ი. ლუკიანოვი (მოსკოვი).
დუბლიორები — 3:0 “დინამოს” სასარგებლოდ.
ზედმეტია ლაპარაკი იმაზე, თუ რა დიდი მნიშვნელობა ჰქონდა მატჩის შედეგს ორივე გუნდისთვის. ბაქოელებმა კარგად აღებული სტარტის შემდეგ ბოლო ორ თამაშში მარცხი იწვნიეს და შინ თბილისელებთან შეხვედრა მათთვის ძალიან ბევრს ნიშნავდა. რაც შეეხება სტუმრებს, როსტოველებთან და ქუთაისის “ტორპედოსთან” მოგებული ორი მატჩის შემდეგ მათ ლიდერთა ჯგუფში მოხვედრის რეალური პერსპექტივა შეექმნათ და მოსალოდნელი იყო, რომ ისინი სრული ძალით იბრძოლებდნენ სატურნირო მდგომარეობის შემდგომი გაუმჯობესებისთვის. ამას გარდა, დინამოელებს ყოველნაირად უნდა გამოეყენებინათ ის გარემოება, რომ “ნეფტჩის” აკლდა თავისი მთავარი შემტევი ძალა, ცენტრალური თავდასხმის ტანდემი: ბანიშევსკი-მარქაროვი.
მაგრამ სტუმრებმა ვერ აჩვენეს ის, რასაც მისგან მოელოდა მაყურებელი. გუნდი არ წარმოადგენდა რაიმე განსაკუთრებულ საშიშროებას, უნიათოდ თამაშობდა და გამარჯვებისადმი სწრაფვას არც კი ამჟღავნებდა. თამაშის მთელი სიმძიმე თითქოს “ნეფტჩის” დაცვასა და “დინამოს” თავდასხმას უნდა გადაეტანათ, თითქოს აქ უნდა გადაწყვეტილიყო მატჩის ბედი, მაგრამ თბილისელებმა სწორედ თავდასხმის ხაზში გამოიჩინეს ყოვლად გაუმართლებელი, საოცარი ინერტულობა. შეხვედრის დაწყებიდან უკვე 10-15 წუთის შემდეგ გამოირკვა, რომ “დინამოს” შეტევა არავითარ საფრთხეს არ წარმოადგენდა მასპინძელთათვის, რომ “ნეფტჩი” იოლად ახერხებდა მოპირდაპირე თავდამსხმელებთან გამკლავებას, ამიტომ ინიციატივა სწორედ მასპინძლებმა გამოიჩინეს და სამუშაო, პირიქით, სტუმრების მცველებს გაუჩნდათ.
მაგრამ ვერც დინამოელთა დაცვამ ითამაშა ხეირიანად. ყოველ შემთხვევაში, გაშვებული გოლი მთლიანად მის შეცდომას უნდა მიეწეროს. ტაიმის დამთავრებას ბევრი აღარაფერი აკლდა, როცა შეტევაზე “ნეფტჩი” იმყოფებოდა. თბილისელთა მცველებმა ვერაფრით ვერ მოიცილეს ბურთი, ვერ გაიყვანეს იგი საჯარიმო მოედანს გარეთ და საბოლოოდ წინ გამოსულ სემიგლაზოვს შეატოვეს. 1:0.
გარდატეხა მოსალოდნელი იყო მეორე ტაიმში, მაგრამ აქაც არ გამართლდა ვარაუდი. პირიქით, “ნეფტჩი” კიდევ უკეთ, კიდევ უფრო ძლიერად ათამაშდა და სტუმრებმა, მიუხედავად გუნდში მომხდარი ცვლილებებისა, ვერაფერი შეძლეს.
ისინი კვლავ არაორგანიზებულად, სუსტად თამაშობდნენ, თუმცა, ქიქავას შეეძლო გამოეყენებინა ბურთის გატანის საუკეთესო შესაძლებლობა, როცა იგი მეკარის პირისპირ დარჩა მეტრეველის გადაცემის შემდეგ.
აღსანიშნავია, რომ მსაჯმა არასპორტული საქციელისთვის მინდვრიდან გააძევა ვ. ბრუხტი.
თბილისელებმა მატჩი გააპროტესტეს.
ო. ნისელევიჩი (ტელეფონით, ჩვენი კორ.).