Газета «Советский спорт» (Москва) от 18 мая 1968 года:

Этот настойчивый Гавашели.
«Динамо» (Тбилиси) — «Заря» (Луганск). 2:0 (1:0).
Тбилиси. Стадион «Динамо». 16 мая. Ясно. 26 градуса. 34 000 зрителей.
Судьи Н. Хачатуров, В. Басовский и А. Кравченко (все — Московская обл.).
«Динамо»: Котрикадзе, Дзодзуашвили (Кантеладзе, 85), Рехвиашвили, Челидзе, Цховребов, Петриашвили, Кутивадзе, Г. Сичинава, Метревели, Асатиани (Л. Нодия,56), Гавашели.
«Заря»: Ткаченко, Шульженко, Ращупкин, Дегтярев, Шкляр, Галустов, Балаба, Ананченко (Сатаев, 68), Стрельцов (Сергеев, 46), Шакун, Раздаев.
Голы: Гавашели (34), Метревели (50).
Дублеры— 3:2. Голы: у «Динамо» — Датунашвили, Мачаидзе; у «Зари» — Кесло, Проданец.
Луганчане приехали в Тбилиси после убедительной победы над «Шахтером». Им удалось забить три гола в ворота команды, обычно славившейся надежной обороной да и в шести предыдущих встречах пропустившей всего четыре мяча. Но на первых минутах тбилисского поединка луганчане никак не походили на команду, способную взламывать оборону соперника.
И тут хочется обратить внимание на одну особенность выступлений «Зари» в нынешнем сезоне, которую, вероятно, тоже не следует сбрасывать со счетов: команда очень плохо (во всяком случае, пока) играет на выездах: пять матчей дома принесли ей 8 очков (три победы, две ничьи), а из трех игр в гостях «Заря» вынесла лишь одно очко. Согласитесь, есть от чего зародиться неуверенности.
Динамовцев в предыдущих матчах подводила, главным образом слабая игра в средней линии. Возвращение в команду Г. Сичинавы поначалу мало что изменило — в атаке нет пока что остроты. А вот позавчера игра полузащитников «Динамо» выгодно отличалось остротой и надежностью. Остроты добавил Кутивадзе, игрок с хорошим пасом и отличным завершающим ударом, Петриашвили, не очень по игре созидательной, но уверенно чувствующий себя в обороне. В матче этот состав среднего звена (Кутивадзе — Сичинава — Петриашвили) играл, на мой взгляд, очень удачно. Насколько верно это впечатление, покажут предстающие поединки.
Серединой поля владели тбилисцы, давление на ворота доходило до критического. И у «свободного» Шкляра порой не бывало свободной секунды. Особенно много хлопот доставляло гостям правое крыло нападения тбилисцев, где, кроме Метревели, часто появлялся и Кутивадзе. Счет мог быть открыт уже не 12-й минуте. Сичинава точной передачей вывел на удар Гавашели, но тот, падая, пробил в дальний угол мимо вратаря и… мимо ворот. В середине тайма Гавашели, перехватив прострельную передачу Метревели в непосредственной близости от ворот, послал мяч в штангу. А минуты за две до этого могли добиться успеха гости: метрах в 22—23 против ворот Галустов бил штрафной — мяч, минуя стенку, летел в нижний угол, но Котрикадзе парировал удар.
Счет открыл настойчивый Гавашели. Когда он получил мяч, ситуация оказалась такой острой, что три ближайших защитника «Зари» ринулись на перехват. Секунда промедления наверняка обернулась бы потерей мяча в неравной борьбе. И хотя до цели оставалось метров 25, молодой форвард принял единственно верное решение: удар был точен.
Второй тайм если и отличался от первого, то, пожалуй, лишь большей активностью хозяев поля. И снова наибольшую опасность для гостей представляла пара Метревели — Кутивадзе. Во время очередной атаки Метревели принял мяч на углу штрафной площади слева от ворот и вместо ожидаемой передачи направил мяч в дальний верхний угол.
Г. Акопов.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 18 мая 1968 года:

გამარჯვება არც ისე იოლია.
თბილისი. “დინამოს” სტადიონი. 16 მაისი.
“დინამო” (თბილისი) — “ზარია” (ლუგანსკი) 2:0 (1:0).
“დინამო”: კოტრიკაძე, ძოძუაშვილი, რეხვიაშვილი, ჭელიძე, ცხოვრებოვი, პეტრიაშვილი, კუტივაძე, ასათიანი (ლ. ნოდია), მეტრეველი, სიჭიანვა, გავაშელი.
“ზარია”: ტკაჩენკო, შულჟენკო, რაშჩუპკინი, დეგტიარევი, შკლიარი, გალუსტოვი, ბალაბა, ანანჩენკო (სატაევი), სტრელცოვი (სერგეევი), შაკუნი, რაზდაევი.
მსაჯი ნ. ხაჩატუროვი (მოსკოვის ოლქი).
დინამოელთა განვლილმა მატჩმა “ზარიასთან” ერთხელ კიდევ ცხადყო, რომ უმაღლეს ლიგაში აღარ არიან სუსტი მოწინააღმდეგეები, უფრო სწორად, რომც საგრძნობლად ძლიერი იყოს ერთი გუნდი მეორეზე თავისი საერთო კლასით, მოგება მას იოლად არ მიეცემა ხელთ. 2 ქულის აღებას, როგორც წესი, ძალების სრული მობილიზება სჭირდება. თანამედროვე ტაქტიკამ თავისი მრავალრიცხოვანი “ბეტონებით” და “ზებეტონებით” ასწავლა სუსტებს რაციონალური თამაშის ხერხები, ასწავლა, თუ როგორ უნდა მინიმალური დანაკარგით ბრძოლა.
ასე იყო ლუგანსკელებთან მატჩშიც: მთელ თამაშში “ზარია” სულ რამდენიმეჯერ გადავიდა კონტრშეტევაზე, მაგრამ როგორც უნდა წარმართულიყო მისი იერიში, გუნდი უკანა ხაზში ტოვებდა ერთით მეტ დამზღვევ მცველს, ვიდრე იქ “დინამოს” თავდამსხმელი იყო. ეს “ზაირას” წესად საკუთარი შეტევისას აქვს, ხოლო, როცა ბურთი მისი კარის მიმართულებით მოძრაობს, მცველთა რიცხვი წარმოუდგენელი პროგრესიით იზრდება. 6, 7, 8 მცველი “ზარიას” საჯარიმო მოედანზე ჩვეულებრივი მოვლენაა.
რა თქმა უნდა, ძნელია დაცვის ასეთი მასირებული რიგების დაძლევა და სწორედ ამიტომ მით უფრო მეტი აქტიურობის, ვრცელი მანევრის გამოვლენა მართებს თითოეულ თავდამსხმელს, რომელიც მოპირდაპირე საჯარიმო მოედანზე გამოჩნდება. აქ კი სასაყვედურო გვაქვს გავაშელის მიმართ, რომელიც დასაწყისში ინერტულობას იჩენდა და თავს არიდებდა უშუალო ბრძოლას “ზარიას” მცველებთან. მაგრამ საკმარისი აღმოჩნდა გამოეჩინა გავაშელს თავისი სრული უნარი, რომ ლუგანსკელთა კართან წამსვე გოლის საშიშროება შექმნილიყო. ასევე მოხდა 33-ე წუთზეც. კოტრიკაძემ კარიდან მოაწოდა ბურთი და ეს მოწოდება გამოდგა კომბინაციის დასაწყისი. ბურთი მიიღო ასათიანმა, სწრაფად გადასცა წინ გავაშელს და ჩვენმა ცენტრალურმა თავდამსხმელმა იმოქმედა ისე, როგორც ეს საჭირო იყო: წამის დაუკარგავად, მაშინვე გავიდა ორ სტოპერს შორის და ზუსტად დაარტყა დაბალ კუთხეში — 1:0.
საკმაოდ ძნელი გამოდგა მეორე ტაიმის დასაწყისი. “ზარიას” გაძლიერებული ძალები საგრძნობ წინააღმდეგობას უქმნიდნენ დინამოელებს მინდვრის შუაგულში. თბილისელები რატომღაც შეჯგუფდნენ, მოკლე გადაცემებზე და ბურთის ტარებაზე გადავიდნენ, რაც სტუმრებს აძლევდა ხელს. ამ დაძაბულ ვითარებაში თავისი სიტყვა თქვა მეტრეველმა. “ზარიას” კართან წარმოებული შეტევისას 58-ე წუთზე მან მოულოდნელი დარტყმით, მოტრიალებით გაგზავნა ბურთი კარის მაღალ კუთხეში. მეტრეველმა ეს გააკეთა ისე ოსტატურად, რომ მეკარე უძლური იყო გოლისგან ეხსნა კარი.
დანარჩენ დროში მნიშვნელოვანი აღარაფერი მომხდარა მინდორზე. ლუგანსკელები შეურიგდნენ გარდუვალ მარცხს, ხოლო თბილისელები დასჯერდნენ ორ “მშრალ” ბურთს.
რ. ქორიძე.