Газета «Советский спорт» (Москва) от 14 ноября 1967 года:

СЧАСТЛИВАЯ ЗАМЕНА.
«Динамо» (Тбилиси) — «Спартак» (Москва). 2:3 (0:1).
Тбилиси. Стадион «Динамо». 12 ноября. Ясно. 15 градусов. 40 000 зрителей.
Судьи А. Иванов, В. Алов и В. Дурыгин (все — Ленинград).
«Динамо»: Котрикадзе, Рехвиашвили, Челидзе, Хурцилава, Цховребов, Петриашвили, Асатиани (Датунашвили, 50), Метревели, Гавашели, Нодия, Месхи.
«Спартак»: Маслаченко, Логофет, Гребнев, Варламов, Крутиков, Рожков, Амбарцумян, Овивян, Осянин (Евлентьев, 76), Михайлин, Хусаинов.
Голы: Амбарцумян (40), Метревели (48), Амбарцумян (55), Рехвиашвили (59), Евлентьев.
На финишной прямой динамовцы Тбилиси остаются наиболее вероятными претендентами на бронзовые медали. И если их позиции сейчас довольно тверды, то благодарны они должны быть в известной мере своим основным конкурентам, выступающим не лучшим образом.
Возвращение игроков сборной страны и включение в состав четырех «чистых» нападающих позволяло, надеяться, что хозяева поля покажут содержательный футбол в свойственном им атакующем плане. Ничего этого зрители не увидели. Три раза по ходу матча динамовцы оказывались в роли отыгрывающихся, но восстановить равновесие им удавалось лишь дважды.
Спартаковцы в отличие от соперников держали впереди лишь двоих — Осянина и Овивяна. Но за этой парой располагался квартет мобильных и неутомимых игроков, среди которых первой скрипкой в этот день был Амбарцумян. Матч лишний раз доказал, что вовсе не от количества форвардов зависят атакующие настроения и возможности команды.
Гости лучше приспособились к сложным условиям: матч шел на тяжелом от прошедшего накануне дождя поле. Они не мельчили в передачах, избегали рискованных предложений и в довершение ко всему умело использовали грубейшие промахи защитников «Динамо». Тбилисцы же играли без каких-либо поправок на погоду, словно их за были предупредить о вчерашнем дожде.
Игра оказалась щедрой на голы, хотя в первом тайме из нескольких возможностей добиться результата была использована лишь одна. Овивян, хорошо проведший встречу, обыграл защитника, вышел к лицевой линии, его передачу перехватил Осянин, отбросил мяч назад на Амбарцумяна, и тот из-за пределов штрафной площади точно пробил в «девятку».
Когда команды поменялись местами, то примерно из той же позиции был забит ответный гол. Только удар Метревели пришелся в нижний угол и в отличие от первого гола, в котором Котрикадзе винить не в чем, второй лежит на совести Маслаченко.
В следующий раз выйти вперед гостям помогли защитники «Динамо». Челидзе у углового флага завладел мячом и мог спокойно передать его. Но он заждался, пока двое спартаковцев не вынудили его отправить мяч за лицевую. С углового мяч попал к Амбарцумяну, и его удар, «подправленный» кем-то из динамовцев, оказался успешным.
На несколько минут защитники «Динамо» будто почувствовали, что из-за их огрехов команда проигрывает матч. Кроме Хурцилавы, регулярно подключавшегося в атаки, рейды на спартаковскую половину поля стал совершать Рехвиашвили. В один из моментов он раньше всех поспел на навесную передачу с правого фланга и головой послал мяч мимо вратаря. Вскоре после этого тбилисцы имели отличный шанс повести в счете: Маслаченко, бросившись на перехват передачи Месхи, не удержал мяч, но и Нодия, и Гавашели оплошали.
На 76-й минуте спартаковцы ввели в игру Евлентьева. Замена оказалась удачной: он тут же забил гол, принесший «Спартаку» победу.
Г. Акопов.
Дублеры — 1:0 в пользу «Спартака». Гол: Янкин.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 14 ноября 1967 года:

უთავბოლო თამაშის შედეგი.
თბილისი. “დინამოს” სტადიონი. 12 ნოემბერი.
“დინამო” (თბილისი) — “სპარტაკი” (მოსკოვი) 2:3 (0:1).
“დინამო”: კოტრიკაძე, რეხვიაშვილი, ჭელიძე, ხურცილავა, ცხოვრებოვი, პეტრიაშვილი, მეტრეველი, ასათიანი (დათუნაშვილი), გავაშელი, ნოდია, მესხი.
“სპარტაკი”: მასლაჩენკო, ლოგოფეტი, გრებნევი, კრუტიკოვი, ვარლამოვი, როჟკოვი, ამბარცუმიანი, ოვივიანი, ოსიანინი (ევლენტიევი), მიხაილინი, ჰუსაინოვი.
მსაჯი ა. ივანოვი (ლენინგრადი).
უკვე მას შემდეგ, როცა ცნობილი გახდა ტურის სხვა შედეგები, კერძოდ, ის, რომ მინსკის “დინამო” დამარცხდა ბაქოში, ხოლო “შახტიორმა” საკუთარ მინდორზე ქულა დაკარგა “ლოკომოტივთან”, გამოირკვა მთავარი: თბილისელებმა შეინარჩუნეს სტატუსკვო და მასთან ერთად III საპრიზო ადგილისთვის ბრძოლის შანსებიც.
მაგრამ ეს იღბლიანი ტური რომ არა, ბრინჯაოს მედლების საკითხი “ჰაერში გამოკიდებული” დარჩებოდა და ადვილი შესაძლებელი იყო მთელი წლის ნაშრომი თვალსა და ხელს შუა გამოსცლოდა ჩვენს გუნდს. და ამაში, უპირველეს ყოვლისა, დამნაშავენი იქნებოდნენ თვით დინამოელები, რომლებმაც ძალზე უპასუხისმგებლოდ, უსისტემოდ, უთავბოლოდ ჩაატარეს მატჩი “სპარტაკთან”, გუნდთან, რომელსაც 23 აგვისტოს შემდეგ არ მოუგია არც ერთი შეხვედრა და აშკარა კრიზისს განიცდის. თბილისელთა ცუდი თამაშის გამო სპარტაკელებმა გამოასწორეს ეს “კვარტალური” გარღვევა.
დამარცხებას აშკარა ტაქტიკურ შეცდომათა მიზეზები ჰქონდა. ოვივიანის გამოჩენა მინდორზე სიურპრიზი შეიძლება ყოფილიყო მხოლოდ მაყურებელთათვის, ვინაიდან ამ ფეხბურთელს წლეულს სულ ერთხელ თუ აქვს ნათამაშები “სპარტაკში”, მაგრამ თბილისელთა მწვრთნელი და თვით მოთამაშეები ყოველგვარი მოულოდნელობისთვის უნდა ყოფილიყვნენ მზად. მათ შორის, ოვივიანის ვარიანტისთვისაც. მოსკოველთა გეგმა ნათელი იყო: ოვივიანი ტექნიკური ფეხბურთელია, კარგი დრიბლიორი. მას უნდა ემოქმედა მინდვრის მთელ სიგანეზე, შეეტანა დეზორგანიზაცია მოპირდაპირე დაცვაში და შეექმნა პარტნიორებისთვის კარის აღების შესაძლებლობა. ოვივიანმა საუკეთესოდ შეასრულა ეს ამოცანა და სწორედ მისი გადაცემებით გავიდა 2 ბურთი “დინამოს” კარში, თბილისელებს კი 90 წუთის მანძილზე ერთხელაც არ მოსვლიათ აზრად მჭიდროდ დაეკეტათ მოწინააღმდეგის გამთამაშებელი ფორვარდი, რომელიც აკეთებდა ყველაფერს, რაც მოეპრიანებოდა.
ანალოგიური ხასიათის მეორე შეცდომა იქნა დაშვებული შუა მინდორში. აქ მოქმედების სრული საშუალება მისცეს ამბარცუმიანს და მოსკოველთა შემტევმა ნახევარმცველმაც დიდი როლი შეასრულა თავისი გუნდის გამარჯვებაში. პირდაპირ გასაოცარი იყო, როგორ ინდიფერენტულად უყურებდნენ დინამოელები ამბარცუმიანის აგრესიულ “ექსკურსიებს” მათს ზურგში და მისი ტაქტიკური ხასიათის რეიდებს.
მესამე საკვანძო პუნქტს წარმოადგენდა ჰუსაინოვის ნეიტრალიზების საკითხი. მართალია, მას პერსონალურ დარაჯად ცხოვრებოვი ჰყავდა მიჩენილი, მაგრამ მცველმა ვერაფერი მოუხერხა მოსკოვლთა კაპიტანს, რომელიც მთელი მატჩის მსვლელობაში განუწყვეტლივ იბრძოდა არა მარტო თავის ფლანგზე, არამედ შეტევის მთელ ფრონტზეც, მინდვრის სიღრმეში და იერიშის მახვილს ქმნიდა საჯარიმო მოედნის სხვადასხვა უბანზე.
ეს სამი უმთავრესი შეცდომა უკვე საკმარისია საიმისოდ, რომ მატჩის ბედი “სპარტაკთან” ბეწვზე ეკიდოს. მაგრამ ამას დაემატა განუწყვეტელი ლაფსუსები მთელ დაცვაში. რად ღირს, თუნდაც, ჭელიძის შეცდომა, როცა მან სრულიად უიმედო და უსარგებლო პოზიციაში, ორ მეტოქესთან ბრძოლისას, არ იკადრა ბურთის სწრაფად მოცილება და ისე “წაიყვანა” საქმე, რომ თბილისელთა კარში მეორე ბურთი იქნა გატანილი. დაცვის ასეთივე ელემენტარული შეცდომის შედეგი იყო მესამე გოლიც.
არც თავდასხმაში იყო უკეთ საქმე. მესხმა 2 ტაიმი მოანდომა იმას, რომ მაყურებელთა ერთი ჯგუფის საამებლად მოეტყუებინა ლოგოფეტი და ამის გამო თითქმის სავსებით გამოეთიშა თავისი გუნდის კოლექტიურ გეგმას. სამიოდე სახიფათო მიწოდება, რომლებიც ვერ გამოიყენეს თავდასხმის ცენტრში, რა თქმა უნდა, საკმარისი არაა მესხისთვის.
ძალზე ინერტულად გამოიყურებოდა შეტევის ცენტრში გავაშელი. აქ აღნიშვნის ღირსია მხოლოდ ნოდია და, აგრეთვე, ასათიანი, მაგრამ მას მუხლი ეტკინა და დათუნაშვილის სანაცვლო გამოყვანა
მინდორზე მომგებიანი შეცვლა არ გამოდგა.
ერთი სიტყვით, თბილისის “დინამოს” ამ ბოლო გამოსვლით აღფრთოვანებული არ დარჩენილა არავინ, გარდა მოსკოვის “სპარტაკის” და მისი თყვანისმცემლებისა.
წინ კიდე 2 მატჩია, რომლებიც ასევე წყვეტენ ბრინჯაოს მედლების საკითხს.
განვლილ მატჩში გოლები ასე იქნა გატანილი: ანგარიში 39-ე წუთზე გახსნა ამბარცუმიანმა. საპასუხო ბურთი 48-ე წუთზე გაიტანა მეტრეველმა და 6 წუთის შემდეგ იმავე ამბარცუმიანმა მეორე ბურთი გაგზავნა კოტრიკაძის კარში.
59-ე წუთზე რეხვიაშვილმა აღადგინა წონასწორობა, ხოლო მცირე ხნის შემდეგ საბოლოოდ გაირკვა მატჩის ბედი: მოსკოველთა რიგებში მოხდა ცვლილება, ოსიანინის ნაცვლად შემოვიდა ევლენტიევი, რომელმაც იმავე წამს გაიტანა გადამწყვეტი გოლი.
ბ. ქორქია.

Газета «Вечерний Тбилиси» (Тбилиси) от 12 ноября 1967 года:

На футбольных полях.
Состоялись очередные матчи чемпионата страны по футболу среди команд высшей лиги.
Динамовцы Тбилиси принимали на своем поле футболистов московского «Спартака». Обычно матчи между этими командами проходят остро, интересно. И вчера зрители увидели обилие забитых мячей. Но, к сожалению, очень слабо провели встречу защитные линии тбилисцев. Почти весь первый тайм хозяева поля владели инициативой. Однако, незадолго до перерыва оставленный без присмотра Амбарцумян сумел открыть счет. На третьей минуте второго тайма Метревели красивым ударом с хода сравнивает счет. Спустя некоторое время вновь отличился Амбарцумян, который вывел москвичей вперед. На 13-й минуте второй половины игры Рехвиашвили головой вновь сравнивает счет. После этого тбилисцы имели по меньшей мере две реальнейшие возможности забить гол, но не сумели ими воспользоваться. А москвичи во время одной из контратак вновь добились успеха. Гол забил Евлентьев. «Спартак» одержал победу со счетом 3:2.
…