«Динамо» (Тбилиси) — «Зенит» (Куйбышев) 2:1 (2:0)

«Динамо» (Тбилиси) — «Зенит» (Куйбышев) 2:1 (2:0)

Чемпионат СССР 1953 года. Класс «А». Матч № 17.
13 августа 1953 года. 18-15. Тбилиси. Стадион «Динамо». 25 градусов. 30000 зрителей.
Судьи: Н.Латышев (Москва), Ш.Цихисели (Тбилиси) А.Аракелов (Баку).
«Динамо»: Маргания, Элошвили, Русадзе, Н.Гагнидзе, Махарадзе, Антадзе, А.Котрикадзе, К.Гагнидзе, Калоев, Гогоберидзе (к) (Вардимиади, 2т.), Чкуасели.
«Зенит»: Бондаренко, Скорохов, Гаврилов, Ширяев, Карпов (к), Горностаев, Зайцев, Ворошилов, Гулевский, Запрягаев, Новиков (Бровкин, 2т.).
Голы:
1:0 Гогоберидзе – 02 (пен.)
2:0 А.Котрикадзе – 35
2:1 Гулевский — 60
Предупреждение: Карпов (пререкания с арбитром после остановки игры).

ОФИЦИАЛЬНЫЙ СУДЕЙСКИЙ ПРОТОКОЛ - не сохранился, переписан.

ОТЧЕТЫ ПРЕССЫ:

Советский спортლელოЗаря ВостокаМолодой сталинец

Газета «Советский спорт» (Москва) от 15 августа 1953 года:

Хороший финиш Тбилисцев.
«Динамо» (Тбилиси) — «Зенит» (Куйбышев). 2:1 (2:0).
Тбилиси. Стадион «Динамо». 13 августа. Судья Н. Латышев (Москва).
Счет был открыт на первых же минутах, когда Гогоберидзе (№ 10) реализовал 11-метровый штрафной удар, назначенный за грубую игру защитника волжан. В дальнейшем состязание проходило с территориальным преимуществом динамовцев.
Душою нападающих и на этот раз был капитан команды Гогоберидзе, часто создававший острые моменты у ворот гостей.
На 35-й минуте был назначен штрафной удар в сторону «Зенита;». Гогоберидзе с дальнего расстояния сильно ударил по воротам. И мяч, отскочивший от перекладины, добил в сетку Котрикадзе (№ 7).
После перерыва инициатива переходит к гостям. Играя в высоком темпе, зенитовцы проводят несколько острых комбинаций. Трудные мячи, направленные в ворота «Динамо» нападающими «Зенита» Гулевским (№ 9) и Ворошиловым (№ 8), хорошо парирует вратарь «Динамо» Маргания.
Все же одна из атак гостей завершается точным ударом Гулевского в угол ворот.
Отыграв один мяч, волжане усиливают натиск, но сравнять счет так и не смогли.
Таким образом, команда тбилисского «Динамо» одержала на финише чемпионата четвертую победу подряд.
Г. Акопов.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 16 августа 1953 года:

ახალგაზრდებს მეტი ინიციატივის გამოჩენა მართებთ.
თბილისის “დინამოსა” და კუიბიშევის “ზენიტის” მატჩის დაწყებიდან სულ 4 წუთი იყო გასული. თბილისელთა მარჯვენა მცველმა ელოშვილმა, რომელიღაც თავდამსხმელს მძაფრ ბრძოლაში გამოსტაცა ბურთი, გაიჭრა წინ, მიუახლოვდა მოწინააღმდეგის საჯარიმო მოედანს და კ. გაგნიძეს გადააწოდა. გაგნიძემ კარგად მიიღო ბურთი, გვერდი აუარა შირიაევს (#4) და კართან გავიდა. ყველაფერი ეს მოხდა სწრაფად, მოულოდნელად, ისე, რომ კუიბიშეველებმა ვერ მოასწრეს გზების გადაკეტვა და ადგილების შერჩევა.
შირიაევი იძულებული იყო უკანასკნელი “ხერხი” ეხმარა – მან ფეხი გამოსდო გაგნიძეს სწორედ მაშინ, როცა იგი მეკარესთან პირისპირ დარჩენილი, კარში დარტყმას აპირებდა. 11–მეტრიანი საჯარიმო ღოღობერიძემ ოსტატურად გამოიყენა – 1:0.
ასე დაიწყეს თბილისელებმა თამაში და მთელი პირველი ტაიმის განმავლობაში ხელთ ეპყრათ ინიციატივა. ისევე, როგორც წინა შეხვედრაში მოსკოვის “დინამოსთან”, თავდამსხმელები თამაშობდნენ გაშლილი ფრონტით, მოედნის მთელ სიგანეზე. ბურთი შეუჩერებლივ მოძრაობდა მოთამაშეთა შორის და თუ რომელიმე გააჩერებდა მას, მხოლოდ იმისათვის, რომ ან პარტნიორი გასულიყო თავისუფალ ადგილზე, ან დრიბლინგის შემდეგ თვითონ გადაენაცვლა უკეთეს პოზიციაზე. კოტრიკაძე, კალოევი, ჭკუასელი, კ. გაგნიძე ტემპიანი, სწრაფი კომბინაციებით, ადგილების შეცვლით ხშირად გადიოდნენ “ზენიტის” საჯარიმო მოედანზე, ვოლგელთა მცველებს აიძულებდნენ ეთამაშათ მაქსიმალური დატვირთვით. ნახევარდაცვა (მახარაძე–ანთაძე) წარმატებით ასრულებდა თავის მოვალეობას.
მაყურებელთა საერთო ყურადღებას ორი მოთამაშე იპყრობდა. ვირტუოზულად თამაშობდა თბილისის “დინამოს” სული და გული ა. ღოღობერიძე და ელოშვილი. ამ უკანასკნელმა თავის ფლანგზე საიმედოდ ჩაკეტა ყველა მისასვლელი გზა კარისაკენ, თამამად, შეუცდომლად არღვევდა ზენიტელთა კომბინაციებს და უშუალო საფრთხეს ქმინდა მათ კართან. მარჯვენა ფრთიდან კუთხურის მოწოდებისას გუნდები ახლა პირველ ყოვლისა, ზრუნავენ ელოშვილისაგან დაიცვან თავი.
დინამოელთა გულმოდგინე იერიშებს დიდი ხნის განმავლობაში შედეგი არ მოჰყოლია. 30–ე წუთზე თბილისელებმა მარჯვენა ფრთაზე ზუსტი, რამდენიმე- სვლიანი კომბინაცია გაითამაშეს, სადაც მონაწილეობა მიიღო ანთაძემაც. ყველა მოელოდა კომბინაციის ლოგიკურ გაგრძელებას ამავე ფრთაზე, მაგრამ ანთაძემ მოულოდნელად მკვეთრად შესცვალა გადაცემათა “მშვიდობიანი” მსვლელობა და ძლიერი დარტყმით ბურთი შორს მარცხნივ გადასცა ღოღობერიძეს. მეკარემ და ორმა მცველმა უკიდურესი დაძაბვით შეძლეს კარის გადარჩენა, მაგრამ რამდენიმე წუთის შემდეგ ღოღობერიძე კვლავ სახიფათო ზონაში გაიჭრა, სადაც იგი კარპოვმა (#5) აკრძალული ილეთით წააქცია. ჭკუასელმა საჯარიმოდან მიაწოდა ღოღობერიძეს, ხოლო ამ უკანასკნელმა უძლიერესი დარტყმით კარში გაგზავნა ბურთი, რომელიც მოხვდა ძელს და ხაზის გასწვრივ გაგორდა. კოტრიკაძემ მოუსწრო მას და ანგარიში ორამდე გაზარდა.
მეორე ტაიმში თბილისის “დინამო” მოედანზე ანთაძემ გამოიყვანა. ღოღობერიძეს ნატკენმა ფეხმა არ მისცა თამაშის განგრძობის საშუალება.
45 წუთის განმავლობაში სრული უპირატესობა ეპყრათ კუიბიშეველებს. თავისი ლიდერის გარეშე “დინამოს” ვერც ერთმა თავდამსხმელმა ვერ შეძლო
თამაშის აწყობა. ჭკუასელი, კალოევი და კოტრიკაძე ყოველგვარი გეგმის, მიზანდასახულობისა და ენერგიის გარეშე თამაშობდნენ. უმიზნოდ, უსარგებლოდ დარბოდა ვარდიმიადი. ამ მატჩის მეორე ნახევარმა ცხადყო, რომ ჩვენი გუნდის ახალგაზრდა თავდამსხმელები “თავს კარგად გრძნობენ” მხოლოდ მაშინ, როცა მათ გვერდით იმყოფება ღოღობერიძე. საკმარისი იყო ღოღობერიძის გასვლა თუნდაც მეორე ნახევარში, რომ ახალგაზრდებმა დაყარეს ფარხმალი და მოწინააღმდეგის კარისაკენ ზურგშექცეული, უმწეოდ (შეიძლება ითქვას, გულგრილადაც) შეჰყურებდნენ თავისი ნახევარდაცვის, დაცვისა და მეკარის თავგანწირულ თამაშს.
იგრძნეს რა თბილისის გუნდის თავდამსხმელთა უმწეობა, ზენიტელებმა იერიშზე ნახევარმცველებიც გადმოიყვანეს. განსაკუთრებით მწვავედ, ძლიერად თამაშობდა სტუმრების ცენტრალური სამეული – ვოროშილოვი, გულევსკი, ზაპრიაგაევი. გულევსკი ხშირად გამოდიოდა გამარჯვებული რუსაძესთან ბრძოლაში, ზაპრიაგაევი მოხერხებულად პოულობდა თავისუფალ ადგილს თავდასხმის ყოველ ფაზაში, მეტად სახიფათო იყო ვოროშილოვის გარღვევები.
მე–15 წუთზე გულევსკიმ ახლო მანძილიდან გაქვითა ერთ ბურთი. შემდგომში თბილისის “დინამოს” კართან მრავალი სახიფათო მომენტი შეიქმნა, მაგრამ მცველები მძიმე ბრძოლაში ახერხებდნენ ბურთის მოგერიებას. ბრწყინვალედ ითამაშა მარღანიამ, რომელმაც აიღო გულევსკის, ვოროშილოვისა და ზაიცევის მიერ დარტყმული მეტად ძნელი ბურთები, ხოლო თამაშის ბოლო, 90–ე წუთზე მარღანიამ და ელოშვილმა კარი აშკარა გოლისაგან იხსნეს.
თბილისის “დინამომ” შეინარჩუნა გამარჯვება ანგარიშით 2:1.
დუბლიორთა შეხვედრაში გაიმარჯვეს კუიბიშეველებმა – 2:1.
რ. ქორიძე.

Газета «Заря Востока» (Тбилиси) от 14 августа 1953 года:

«Динамо» (Тбилиси) — «Зенит» (Куйбышев).
Вчера на Тбилисском стадионе «Динамо» состоялась очередная встреча на первенство СССР по футболу среди команд мастерок класса «А». Хозяева поля принимали команду «Зенит» (Куйбышев).
Игра началась атаками хозяев поля. На 4-й минуте прорвавшегося с мячом К. Гагнидзе защитник волжан Ширяев сбивает с ног на штрафной площадке своей команды. Судья Латышев (Москва) назначает 11-метровый штрафной удар, который реализовал капитан динамовцев Гогоберидзе.
На 35-й минуте Котрикадзе забивает в ворота противника еще один мяч.
Со счетом 2:0 в пользу хозяев поля заканчивается первая половина игры.
Во второй половине встречи куйбышевцы захватили инициативу в свои руки и вели настойчивые атаки на ворота динамовцев. Защите и вратарю тбилисцев Маргания пришлось играть с полной нагрузкой. На 15-й минуте центральный нападающий волжан Гулевский прорывается сквозь защиту тбилисцев и сильный ударом забивает мяч.
Встреча закончилась победой Тбилисского «Динамо» со счетом 2:1.

Газета «Молодой сталинец» (Тбилиси) от 15 августа 1953 года:

СО СЧЕТОМ 2:1.
Розыгрыш первенства СССР по футболу среди команд мистеров класса «А» близится к концу. Упорный характер носила состоявшаяся 13 августа на тбилисском стадионе «Динамо» встреча одного из лидеров розыгрыша — тбилисского «Динамо» с куйбышевской командой «Зенит».
На 4-й минуте К. Гагнидзе прорывается с мячом на штрафную площадку гостей, но его сбивают с ног защитники волжан, и Гогоберидзе с 11-метрового штрафного удара открывает счет.
Как известно, команда куйбышевского «Зенита» славится цепкой игрой линии защиты. Полузащита команды также активно включается в защиту. Для ликвидации атак противника нередко оттягиваются даже нападающие команды. Поэтому следует признать, что тбилисцы избирают ошибочную тактику. Вместо того, чтобы прорывами своих крайних и нападающих Котрикадзе и Чкуасели растягивать линию защиты гостей, они пытаются атаковать по центру поля.
Счет 1:0 продержался до 36-й минуты игры. За это время тбилисцы разыграли несколько неплохих комбинаций, но завершить их не смогли. Волжане строили свою игру на прорывах быстрого и энергичного центрального нападающего Гулевского, но также успеха не добились.
На З6-й минуте Чкуасели бьеи штрафной удар. Он тихо откидывает мяч Гогоберидзе, и тот сильно направляет его под перекладину. Вратарь гостей Бондаренко парирует удар. Мяч, попав в верхнюю штангу, отскакивает от нее, и набежавший Котрикадзе забивает его в сетку ворот. 2:0.
Во второй половине игры обе команды произвели замены. Вместо Гогоберидзе на поле вышел Вардимиади, вместо Новикова — Бровкин.
Волжане энергично атаковали, и на 59-й минуте Гулевский с подачи Бровкина сильным ударом сквитал один мяч.
Тбилисцы после перерыва были неузнаваемы. Нападение играло совершенно бессистемно, и единоборстве с игроками противника хозяева поля постоянно теряли мяч. Нападающие волжан Гулевский, Ворошилов, Зайцев уходили из-под опеки защитников тбилисцев, и лишь самоотверженная игра вратаря Маргания и неточные удары нападающих гостей по воротам спасали команду от верных голов. Со счетом 2:1 тбилисцы все-таки одержали победу.
Руководству команды следует сделать соответствующие вывода из прошедшей встречи. Необходимо учитывать индивидуальные особенности команды противника и, в зависимости от этого, находить правильный тактический рисунок игры. Непростительно также, что такой сильный коллектив, как динамовцы Тбилиси, после перелома, происшедшего во второй половине игры, упал духом и никак не мог наладить осмысленную игру своего нападения.
А. БУСЛАЕВ.