Газета «Советский спорт» (Москва) от 5 мая 1965 года:

Чемпион выходит в лидеры.
«Локомотив» (Москва) — Динамо» (Тбилиси) 0:1 (0:0).
Гол забил Баркая (72) — 0:1.
Москва.Стадион «Динамо». 4 мая. Пасмурно. Временами снег. 4 градуса. 12 000 зрителей. Судья К.Андзюлис (Каунас); судьи на линии С. Алимов и С. Архипов (оба — Москва).
«Локомотив»: Поляков, Кореннов, Чиненов, Беляков, Зайцев, Ковалев, Давыдов, Сягин, Горшков, Забелин, Быстров (Орешников — 65-я мин.).
«Динамо»: Урушадзе, Б.Сичинава, Хурцилава, Зейнклишвили, Цховребов, Г. Cичинава, Яманидзе, Метревели, Баркая, Майсурадзе, Датунашвили (Хуцишвили — 61-я мин.).
После долгого перерыва в холодный вечер знакомились москвичи с игрой чемпиона страны. Они вправе были ожидать от тбилисцев темпераментной игры комбинационного мастерства, позволяющего использовать и середину поля, и фланги и ту площадь в центре, где решается судьба поединка. Надо отдать должное тбилисцам. Они продемонстрировали темперамент и индивидуальное мастерство, но хорошо организованных коллективных действий у них не получалось.
Известно, что комбинации в современном футболе ценятся не по длине, а по содержанию. Однако тбилисские полузащитники Г. Сичинава и Яманидзе только после передержки мяча, когда уже острота пропадала, пытались организовать многоходовые комбинации.
Хорошее впечатление оставил Метревели. Его рейды расшатывали оборону противника, но чаще всего он действовал в одиночестве. И все же передачи Метревели после быстрых проходов по флангам всегда были опасными и заставляли. Полякова полностью мобилизовать свое внимание, чтобы своевременно выйти на перехват.
Железнодорожники противопоставили своим грозным соперникам два качества: настойчивость в борьбе за мяч и трудолюбие. И хотя в первом тайме территориальное преимущество было на стороне гостей, хозяева поля все же создали несколько острых моментов у ворот тбилисцев, которые могли закончиться голом. Могли открыть счет и гости. Случилось это после подачи углового. Поляков не перехватил передачу. а Баркая головой направил мяч в перекладину.
После перерыва общий рисунок игры не изменился. Только, быть может, несколько увеличился темп.
На 55-й минуте на штрафной площади тбилисцев Цховребов с трудом ликвидировал прорыв Горшкова и решил отдать мяч Урушадзе, однако на пути мяча оказался железнодорожник, и только своевременное вмешательство Зейнклишвили спасло ворота гостей от гола. С этой минуты железнодорожники стали атаковать смелее. Особенно опасны были их рейды на флангах. Однако удачные проходы и следовавшие за ними передачи не находили игрока, который решился бы нанести удар с ходу, без предварительной подготовки.
Не успокоились и тбилисцы. Метревели, как и в первом тайме, несколько раз
хорошо обходил Зайцева и все чаще одному из центральных защитников приходилось страховать своего партнера. Тбилисцы сумели воспользоваться ослаблением обороны в центре. На 72-й минуте Майсурадзе быстро отдал пас на выход Баркая, и тот забил решающий гол. Это и была та короткая. но полная смысла комбинация, которую ждали весь матч зрители. Гол вывел чемпиона в лидеры первенства.
А. Леонтьев, мастер спорта.
Дублеры — 1:1. Голы забили: Голованов у «Локомотива» и Рехвиашвили у «Динамо».

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 5 мая 1965 года:

მატჩი თოვლში.
მოსკოვი. “დინამოს” სტადიონი. 4 მაისი. მოღრუბლულობა. დროდადრო თოვა. 4 გრადუსი. 12 000 მაყურებელი.
“ლოკომოტივი” (მოსკოვი) — “დინამო” (თბილისი) 0:1 (0:0).
გოლი ბარქაიამ გაიტანა (72).
“ლოკომოტივი”: პოლიაკოვი, კორენოვი, ჩინიონოვი, ბელიაკოვი, ზაიცევი, კოვალიოვი, დავიდოვი, გორშკოვი, ზაბელინი, სიაგინი, ბისტროვი (ორეშნიკოვი — 65).
“დინამო”: ურუშაძე, ბ. სიჭინავა, ხურცილავა, ზეინკლიშვილი, ცხოვრებოვი, გ. სიჭინავა, იამანიძე, მეტრეველი, ბარქაია, მაისურაძე, დათუნაშვილი (ხუციშვილი — 61).
მსაჯი კ. ანძიულისი (ვილნიუსი); ს. ალიმოვი და ს. არხიპოვი (ორივე მოსკოვი).
დუბლიორები — 1:1. გოლოვანოვი (“ლოკომოტივი”), რეხვიაშვილი (“დინამო”)
ჩემპიონის დებიუტს მოსკოვში, პირდაპირ ვთქვათ, ძალზე ცუდი ამინდი დაესწრო: განუწყვეტელი სველი თოვლი, რომელიც ბოლოს თავსხმაში გადაიზარდა. მოდი და ითამაშე!…
მაგრამ ჩემპიონი — ჩემპიონია და მოთხოვნები მის მიმართ, ყოველგვარი ამინდის მიუხედავად, მუდამ განსაკუთრებულია. და “დინამომ” ამ თქეშშიც მოახერხა საკუთარი სიტყვის თქმა, თუმცა საამისოდ, გაძნელებული პირობების შესატყვისად, ამოცანაც გართულებული იყო.
რა თქმა უნდა, ძნელია ასეთ ამინდში, ისიც გაზაფხულზე, გუნდებს მოსთხოვო გამოკვეთილი დასრულებული, მაღალი კლასი, მოსთხოვო თუნდაც ჩემპიონს. “საკუთარი სიტყვის თქმა” უფრო იმაში გამოიხატა, რომ დინამოელებმა ზუსტად და მონდომებით შეასრულეს ზემოაღნიშნული შეცვლილი პირობებისათვის გასათამაშებელი როლი, მატჩის განმავლობაში უზრუნველყვეს საერთო უპირატესობა და ამ უპირატესობას რეალური გამოხატულებაც მისცეს გატანილი ბურთის სახით.
ჩემპიონი თამაშის სადავეებს ფლობდა მთელი პირველი ტაიმის მანძილზე, რომელიც წლევანდელი ყველა “მოსკოვური” მატჩისგან განსხვავებით, ცოცხლად და საინტერესოდ მიმდინარეობდა. გამოირჩეოდნენ გ. სიჭინავა და ბარქაია. “ლოკომოტივი” პირველ გოლს გადარჩა ჯერ კიდევ მაშინ, როცა დათუნაშვილმა ჩვეული მანერით მოაწოდა კუთხური და სახიფათოდ მოჭრილი ბურთი ვერავინ გამოიყენა.
დაიწყო მეორე ნახევარი, გადიოდა წუთები და ანგარიში ტაბლოზე მაინც უსიამოვნო ნოლებით გამოიხატებოდა. და მაინც, არ ვიცი რას გრძნობდნენ სხვა მაყურებლები, პირადად მე კი დარწმუნებული ვიყავი, რომ ოსტატობა, უპირატესობა კლასში თავისას იტყოდა. ამაში დარწმუნებული ვიყავი მაშინაც, როცა “ლოკომოტივმა”, მისი აზრით, გარდამტეხი დაწოლა განახორციელა “დინამოს” კარზე, და როცა ურუშაძეს პირისპირ გასული გორშკოვის ფეხიდან მოუხდა ბურთის აცლა; თბილისელებმა კატეგორიულად უარყვეს მასპინძლების “განაცხადი” მოგებაზე და კონტრარგუმენტიც მალე წამოაყენეს: თეთრი მაისურები თანდათანობით, სულ უფრო ხშირად და, ბოლოს, მეთოდურად დამკვიდრდნენ რკინიგზელთა ნახევარზე და მრავალ იერიშს შორის ერთ-ერთი — მაისურაძისა და ბარქაიას
“დუეტით” — გადამწყვეტი, “ორქულიანი” გოლით dააგვირგვინეს. ბარქაიას მიერ შეუჩერებლივ დარტყმული ბურთი აუღებელი იყო და იგი თამაშის საერთო კანონზომიერების ლოგიკურ წერტილად მოგვევლინა. თუმცა, ეს “წერტილი” შეიძლებოდა კიდევ უფრო თვალსაჩინო ყოფილიყო, რომ მატჩის მიწურულს მეტრეველის მიერ დარტყმულ და ძელისგან ასხლეტილ ბურთს უფრო საზრიანად დახვედროდა ცარიელი კარის წინ 3 მეტრზე მდგარი ხუციშვილი.
მატჩის დამთავრების შემდეგ აზრი ვკითხეთ თბილისელთა უფროს მწვრთნელს გ. კაჩალინს. მან თქვა “შედეგით კმაყოფილი ვარ მხოლოდ იმის გამო, რომ თამაში მოგვიხდა თოვლში, რაც ჩვენი ბიჭებისათვის ერთობ უსიამოვნო და მძიმე ტვირთია. მინდა გამოვყო გ. სიჭინავა და ე. ბარქაია”.
თ. ჭიჭინაძე. (ჩვენი კორ.).