«Динамо» (Тбилиси) — «Динамо» (Киев) 0:2 (0:0)

«Динамо» (Тбилиси) — «Динамо» (Киев) 0:2 (0:0)

Чемпионат СССР 1965 года. 1-я группа класса «А». Матч № 17.
5 августа 1965 года. 20-00. Тбилиси. Стадион «Динамо». Облачно, дождь, 25 градусов.
Судьи: Е.Хярмс, И.Гуревич, В.Кэбина (все — Таллин).
«Динамо» Тб.: Урушадзе, Б.Сичинава, Челидзе (Сахвадзе, 76), Рехвиашвили, Цховребов, Г.Сичинава, Яманидзе (к), Датунашвили, Баркая, Метревели, Месхи.
«Динамо» К.: Банников, Щегольков, Соснихин, Островский, Сабо, Турянчик, Веригин, Серебряников, Медвидь, Биба, Хмельницкий.
Голы:
0:1 Серебряников — 53
0:2 Хмельницкий — 87
Удаление: Баркая (68, грубая игра).

ОФИЦИАЛЬНЫЙ СУДЕЙСКИЙ ПРОТОКОЛ (ГАРФ, Фонд 9570, Опись 2, Дело 3033)

ОТЧЕТЫ ПРЕССЫ:

Советский спортლელო (Лело)Заря Востока

Газета «Советский спорт» (Москва) от 6 августа 1965 года:

Положение обязывало.
«Динамо» (Тбилиси) — «Динамо» (Киев) 0:2 (0:0).
Тбилиси. Стадион «Динамо». 5 августа. Облачно, дождь, 25 градусов.
Голы забили: у киевлян Серебряников (53), Хмельницкий (87).
Удаление: Баркая (Тбилиси) (68).
Судья Е. Хярмс; судьи на линии И. Гуревич и В. Кэбина (все -Таллин).
«Динамо» (Тбилиси): Урушадзе, В. Сичинава, Челидзе (Сахвадзе—76-я мин.), Рехвиашвили, Цховребов, Г. Сичинава, Яманидзе, Датунашвили, Баркая, Метревели, Месхи.
«Динамо» (Киев): Банников, Щегольков, Соснихин, Островский, Сабо, Турянчик, Веригин, Серебряников, Медвидь, Биба, Хмельницкий.
ЭТОТ МАТЧ был примечателен во многих отношениях. Киевлянам, по пятам преследующим лидеров чемпионата, победа необходима, была, чтобы удержать небольшой просвет, который образовался между ними и столичными автозаводцами. Тбилисцам же, как говорится, отступать было некуда: во встрече с таким грозным соперником. как киевское «Динамо», хозяева поля должны были доказать, что серия неудач, преследующая их— временное явление.
Психологическое преимущество перед матчем было, на стороне чемпионов страны — они жаждали реванша за поражение в первом круге.
Итак, положение обязывало обе команды стремиться к победе и только к победе. Это наложило свои отпечаток на игру соперников. Урушадзе и Банников, далеко вперед выбивая мячи, были своеобразными зачинателями атак. Штрафная площадь у тех и других ворот стала основным, центром, где разворачивались главные события. Середина поля почти пустовала. И киевские, и тбилисские полузащитники принимали самое активное участие в разворачивании наступательных действий непосредственно у ворот.
Однако слишком мелкие передачи и сравнительно невысокий темп в начале игры позволяли защитникам срывать комбинации. Киевляне первыми предприняли попытку поразить цель с дальних дистанций. На 15-й минуте они получили право на штрафной удар. Недолго думая, Сабо метров с 30 точно пробил по воротам, но Урушадзе парировал мяч. Через минуту почти с той же дистанции прицелился по воротам Биба. однако, на этот раз тбилисцев спасла штанга.
Ворота Банникова подвергались гораздо меньшей опасности, и он должен быть благодарен за. это своим защитникам Их высокая игровая дисциплина, взаимостраховка, старательность и точность в передачах но давали возможности хозяевам поля пробиваться к воротам. В течение всей игры тби-лнецы так и не извлекли урока из создавшейся ситуации и продолжали грешить бесконечными передачами на штрафной площади. А ведь неожиданные удары из глубины поля всегда таят в себе-
коварные для вратаря последствия. Лишь однажды, на 80-й минуте, Яманидзе рискнул пробить издали. Банниикову с большим трудом удалось парировать удар.
Во втором тайме над стадионом пронесся ливень. Играть стало труднее. Но это не давало никакого повода футболистам грубить на поле. Арбитру Хярмсу довольно часто приходилось вмешиваться в игру Стремление забить мяч перерастало порой в излишне резкую игру с обеих сторон.
На 68-й минуте судье при шлось удалить с поля Баркая.
Как были забиты голы во втором тайме? В обоих случаях они лежат на совести защитников и вратаря. Счет был открыт на 53-й, минуте. Серебряников хорошо воспользовался несогласованностью Б. Сичинавы и Челидзе и удачно нашел брешь в воротах Урушадзе. Второй гол за три минуты до конца встречи забил Хмельницкий.
Во всей игре сказались лучшая скоростная подготовка украинских футболистов. Своей отличной игрой киевляне заслуженн о добились поставлен ной цели.
Я. Беридзе.
(Наш корр.).
Дублеры — 2:0 в пользу киевлян. Голы забили: Дровецкий и Пузач.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 7 августа 1965 года:

კიეველები — ლიდერის კვალდაკვალ.
თბილისი. “დინამოს” სტადიონი 5 აგვისტო. მოღრუბლულობა, დროდადრო ძლიერი წვიმა. 25 გრადუსი.
“დინამო” (თბილისი) — “დინამო” (კიევი) 0:2 (0:0).
გოლები გაიტანეს: სერებრიანიკოვმა (53) და ხმელნიცკიმ (87).
თბილისი: ურუშაძე, ბ. სიჭინავა, ჭელიძე, (სახვაძე — 76), რეხვიაშვილი, ცხოვრებოვი, გ. სიჭინავა, იამანიძე, დათუნაშვილი, ბარქაია, მეტრეველი, მესხი.
გაძევება: ბარქაია (თბილისი) (68).
კიევი: ბანიკოვი, შჩეგოლკოვი, სოსნიხინი, ტურიანჩიკი, ოსტროვსკი, ვერიგინი, საბო, სერებრიანიკოვი, მედეიდი, ბიბა, ხმელნიცკი.
მსაჯი ე. ჰიარმსი; გვერდითი მსაჯები ი. გურევიჩი და ვ.კებინა (ყველა ტალინი).
დუბლიორები – 2:0 კიეველები სასარგებლოდ. Gგოლები გაიტანეს: დროვეცკიმ და პუზაჩმა.
მორიგი კალენდარული მატჩის წინ თბილისისა და კიევის თანაკლუბელები გარკვეულ სატურნირო სიძნელეებს განიცდიდნენ. კიეველთა “სიძნელე” გამოიხატება იმაში, რომ ისინი გათამაშების ლიდერს — მოსკოვის “ტორპედოს” სულ 2 ქულით ჩამორჩებიან და ჯერჯერობით ყველა დანარჩენ კონკურენტზე უკეთესი შანსები აქვთ იბრძოლონ პირველი ადგილისათვის. საამისოდ მათთვის არ შეიძლება არც ერთი ქულის დაკარგვა, სულ ერთია, იქნება მოწინააღმდეგის თუ საკუთარ მინდორზე. მაქსიმუმი, მხოლოდ მაქსიმუმი! რაც შეეხება თბილისის “დინამოს”. მისი კრიზისი ცნობილია ყველასათვის: გუნდს “სადღაც”, თვალსა და ხელს შუა გამოეცალა თავისი ნამდვილი სათამაშო ფორმა, რომლის აღდგენა ჯერჯერობით ვერაფრით ვერ მოხერხდა.
ამიტომ გასაგებია, რომ იმ საბრძოლო განწყობილებას, რომელიც აშკარად ეტყობოდა ორივე გუნდის მოთამაშეებს, თან ახლდა ნერვიულობა, ზედმეტი აღელვება, ექსცესები, თავშეუკავებლობა. დაიწყო მატჩი და დაიწყო ტალინელი არბიტრის — ე. ჰიარმსის სასტვენის “კონცერტიც”. მას წამდაუწუმ უხდებოდა თამაშის გაჩერება და საჯარიმოების დანიშვნა. როგორც ერთ, ისე მეორე მხარეს. მაგრამ, ჩვენი აზრით, მსაჯი შეცდა. ამ გაუთავებელი სტვენის ნაცვლად, რომელსაც კიდევ უფრო მეტი გაღიზიანება შეჰქონდა მოთამაშეთა შორის, მას თავიდანვე უნდა მიეღო გადამჭრელი, მკაცრი ზომები, ეგრძნობინებინა წესების დამრღვევთათვის თავისი ძალა და ავტორიტეტი. ამიტომ იყო, რომ ეს შეხვედრა ძალზე უსიამოვნო ინციდენტებით აღინიშნა, რომელთაგან ერთ-ერთი დამთავრდა ბარქაიას გაძევებით მინდვრიდან. რა თქმა უნდა, თბილისელთა ცენტრალური ფორვარდი არასპორტულად მოექცა მოწინააღმდეგეს და სამართლიანადაც იქნა დასჯილი, მაგრამ სერიოზული ხასიათის დარღვევებს ჰქონდა ადგილი კიეველთა მხრივაც. საერთოდ, საქმე არ უნდა მისულიყო აქამდე, მით უმეტეს, რომ სსრ კავშირის ფეხბურთის ფედერაციის სპორტულ-ტექნიკურმა კომისიამ სულ ახლახან
საგანგებოდ გაუსვა ხაზი კიევის, მინსკისა და თბილისის დინამოელთა თამაშებში არსებულ ანტაგონიზმს.
განვლილმა მატჩმა კიდევ ერთხელ ცხადყო, რომ თბილისის “დინამოს” მთავარი ძალა, მისი წამყვანი მოთამაშეები ცუდ ფორმაში არიან და ტონს ვერ აძლევენ კოლექტივის საერთო მოქმედებას. ყოვლად გაუმართლებელია ნახევარდაცვის მეტისმეტი, გადაჭარბებული ბურთის ტარება. უბრალო საფეხბურთო ანბანია, რომ არ შეიძლება ორივე ნახევარმცველი ერთდროულად და ისიც სისტემატურად ტოვებდეს მინდვრის შუაგულს და უმეთვალყუროდ ჰყავდეს დარჩენილი მოწინააღმდეგის მოიერიშე ძალები. ამის გამოა, რომ თბილისელთა შეტევას არ აქვს სიღრმე და ხანგრძლივობა. საკმარისია ბურთის მოგერიება და მეტოქეს სრული სითავისუფლე აქვს შეუფერხებლად იმოქმედოს დაუცველ ტერიტორიაზე, სურვილისამებრ გაათამაშოს ბურთი. გამოდის რომ ჩვენს გუნდს ჰყავს არა კონკრეტული ფუნქციების მატარებელი ნახევარდაცვა, არამედ რაღაც “ნახევართავდასხმის” მაგვარი რგოლი, რომელიც ერთობ უპასუხისმგებლოდ ეკიდება დაცვისა და თავდასხმის შეკავშირების, მინდვრის ცენტრში მტკიცე კონტროლის დაწესების პირველხარისხოვან ამოცანებს. სწორედ ამიტომაა, რომ დაცვას უჭირს ურთიერთდაზღვევა და ზუსტი თამაში მოპირდაპირე გუნდის ხშირი კონტრიერიშებისას.
უკეთესად არც თევდასხმა გამოიყურება. აქაც ბურთის გაუთავებელი ღეჭვაა, არ ჩანს ორგანიზატორი, გამთამაშებელი ფორვარდი. ყველას სურს “პირველი ხმა” იმღეროს. ანსამბლს კი სოლისტების გარდა შეხმატკბილებაც ესაჭიროება, განსაკუთრებით მაშინ, როცა ეს სოლისტები მეტისმეტად სცოდავენ ინდივიდუალურ თამაშში. 90 წუთის მანძილზე ერთი-ორი გადამწყვეტი დარტყმა თუ სრულდება კარში და ისიც არაზუსტად.
კიეველებმა 5 აგვისტოს მატჩში ძალზე დიდმნიშვნელოვანი გამარჯვება მოიპოვეს. გუნდმა გვიჩვენა კოლექტიური, შეთამაშებული ფეხბურთი, მაღალი ბრძოლისუნარიანობა. 52-ე წუთზე სერებრიანიკოვმა კარგად გამოიყენა ჭელიძის შეცდომა და გახსნა ანგარიში, ხოლო მატჩის დასასრულს ურუშაძემ ხელიდან გაუშვა უკვე დაჭერილი ბურთი, რამაც ხმელნიცკის საშუალება მისცა კიდევ უფრო განემტკიცებინა თავისი გუნდის გამარჯვება — 2:0.
რ. ქორიძე.

Газета «Заря Востока» (Тбилиси) от 6 августа 1965 года:

От матча к матчу динамовцы Тбилиси все меньше и меньше походят на чемпиона страны. В пяти последних встречах они сумели взять всего одно очко, забив в ворота соперников один мяч и пропустив в свои 7. Такого с командой давно не бывало. Но дело, к сожалению, не только в проигрышах и бесплодности форвардов. Положение, что и говорить, создалось сложное. Но чтобы выправить его, вновь поверить в собственные силы и побеждать, нужны крепкие нервы. А они-то у чемпионов стали пошаливать.
Второй матч подряд команда доигрывает вдесятером: вслед за Хурцилава недостойный поступок позволил себе вчера Баркая. Да разве один он? Не лучше выглядел и капитан команды Яманидзе, то и дело пытавшийся оспаривать решения судьи и ничем не содействовавший ему в нормальном проведении поединка.
…Три недели назад в Киеве хозяева поля в матче первого круга нанесли поражение тбилисцам. Вчера чемпионам страны представилась возможность взять реванш. Но реваншем, как говорится, и не пахло. Киевляне были сильнее и в первом тайме, и во втором, проходившем под проливным дождем. Хорошо использовав промахи защитников и забив после перерыва два мяча (Серебрянников и Хмельницкий), гости одержали заслуженную победу и еще больше упрочили свое положение в лидирующей группе. Чемпион же страны вчера еще раз показал, что он далек от своей былой формы.