Газета «Советский спорт» (Москва) от 21 сентября 1965 года:

Обнадеживающая запевка.
«Динамо» (Москва) — «Динамо» (Тбилиси). 0:0.
Москва. Стадион «Динамо». 20 сентября. Пасмурно. Временами моросящий дождь; 16 градусов. 41 000 зрителей.
Судья, М. Пинский; судьи на линии Г. Алексеев и Ю. Сергиенко (все — Харьков).
«Динамо» (Москва): Яшин, Иванов, Мудрик, Царев, Глотов, Маслов, Бобков, Численно, Гусаров (Короленков — 34-я мин.), Авруцкий, Вшивцев.
«Динамо» (Тбилиси): Урушадзе, Б. Сичинава, Челидзе, Хурцилава, Цховребов, Хартишвили, Илиади, Датунашвили, Баркая (Майсурадзе — 80-я мин), Метревели, Месхи.
Немая сцена- так можно назвать то, что произошло на поле на 4-й минуте матча. После штрафного, пробитого тбилисцами, Яшин не сумел удержать мяч. Подскочивший Баркая протолкнул его в ворота… и замер. Остановились все. Даже Яшин лежал не шевелясь. Вздох облегчения, пронесшийся по стадиону, вывел футболистов из оцепенения. Мяч прокатился мимо стойки ворот. Яшин ввел его в игру.
Это была запевка, обещавшая интересную игру. Действительно соперники действовали быстро, самоотверженно и остро. Вначале преимущество завоевали тбилисцы. Их полузащитники вместе с Метревели удачно разыгрывали комбинации в центре, стремясь перекрестными передачами вывести в прорыв крайних нападающих. Оборона хозяев поля действовала с полной нагрузкой, причем Маслов не переходил за центр на сторону противника.
Редкие контратаки москвичей заканчивались угловыми. Первый грозный момент, у ворот тбилисцев создали они сами на 24-й минуте. Сичинава, отдавая мяч вратарю, направил его в угол. Урушадзе сумел в броске поймать мяч.
Но вот полузащитники москвичей активизировались. Резко вперед выдвинулся. Маслов, к нему начал пристраиваться Численко. Неожиданный тактический ход хозяев поля уравнял игру.
После перерыва москвичи остались верны принятой тактике. Причем Короленков (сменивший травмированного Гусарова) еще в первом тайме, хорошо вписался в ансамбль как полузащитник. Маслов же шел в нападение. И вот, в линии нападения образовались некоторые слабости, так как для, Маслова это было, все же непривычное амплуа, полузащитник действовал активно, но все же чувствовалось, что он не нападающий..
Таким образом, шансы команд оказались равными. Даже в поединке вратарей ни одному нельзя было отдать предпочтение. И Яшин и Урушадзе взяли несколько трудных мячей. Когда же до конца матча осталось не так уж много времени, можно было заметить усталость игроков, обеих команд.
Количество технического брака увеличилось, и сразу же в единоборствах начала проскальзывать грязная игра. Надо отдать должное арбитру М. Пинскому. Он своевременно пресекал грубость, и поэтому ничто не испортило интересной игры.
А. Леонтьев, мастер спорта.
Дублеры — в матче первого круга со счетом 2:1 победили тбилисцы. У них мячи забили Хуцишвили и Майсурадзе, у москвичей — Панфилов.
Матч второго, круга — 1:1. Мячи забили Аничкин и Дзидзигури.

Газета «ლელო» («Лело», Тбилиси) от 21 сентября 1965 года:

ფრე დაძაბულ ბრძოლაში.
მოსკოვი. “დინამოს” სტადიონი, 20 სექტემბერი. მოღრუბლულობა. დროდადრო წვიმა. 16 გრადუსი. 41 000 მაყურებელი.
“დინამო” (მოსკოვი) — “დინამო” (თბილისი) 0:0
მოსკოვი: იაშინი, ივანოვი, მუდრიკი, გლოტოვი, მასლოვი, ცარიოვი, ჩისლენკო, გუსაროვი (კოროლენკოვი — 34), ავრუცკი, ბობკოვი, ვშივცევი.
თბილისი: ურუშაძე, ბ. სიჭინავა, ჭელიძე, ხურცილავა, ცხოვრებოვი, ხართიშვილი, ილიადი, დათუნაშვილი, ბარქაია (მაისურაძე — 80), მეტრეველი, მესხი.
მსაჯი მ. პინსკი გვერდითი მსაჯები გ. ალექსეევი და ი. სერგიენკო (ყველა ხარკოვი).
მოსკოვის “დინამომ” ჩემპიონატის პირველი წრე 14 ქულით დაამთავრა. სატურნირო ცხრილში მას მხოლოდ მოკრძალებული მე-11 ადგილი ეკავა. მაგრამ დაიწყო მეორე წრე და ერთ-ერთმა აუტსაიდერმა თავისი “საქმეები” დიამეტრალურად შეატრიალა. იგი დღესდღეობით “კვალში უზის” ლიდერებს და საკმაოდ უსიამოვნო პერპექტივას უქმნის IV ადგილზე მყოფ არმიელთა გუნდს, რომელსაც ზურგსუკან დინამოელთა ცხელი სუნთქვა ესმის. ერთი სიტყვით, სპეციალისტებს შორის ორი აზრი არ არსებობს იმის თაობაზე, რომ მოსკოვის “დინამო” აღმავლობის გზაზეა და ჩემპიონატის ახლანდელ ეტაპზე შესაძლოა უძლიერეს კოლექტივადაც მივიჩნიოთ.
ასეთ პირობებში დინამოელთა წინააღმდეგ თამაში და ისიც მისსავე მოედანზე იოლი საქმე როდია. მაგრამ თბილისის “დინამოს” უკან დასახევი გზა თითქმის მოჭრილი აქვს. ჩემპიონის პრესტიჟი პრესტიჟად, მაგრამ თბილისელები დღეს უმთავრესად სატურნირო მდგომარეობის გამოსწორებაზე ფიქრობენ. ამიტომ მათი პრეტენზიები დედაქალაქის თანაკლუბელთა მიმართ გაბედულიც იყო და საფუძვლიანიც. ჩემპიონის სურვილი გამარჯვების მიღწევა იყო, მაგრამ უარეს შემთხვევაში მას აღნიშნული მატჩიდან ქულა მაინც უნდა აეღო. ვფიქრობ, თბილისელებმა ამოცანა წარმატებით შეასრულეს.
შეხვედრის პირველ ნახევარში სტუმრები მოგებაზე თამაშობდნენ. ეს აშკარად იგრძნობოდა მთელი 45 წუთის მანძილზე. ისინი უტევდნენ მწვავედ, თავგამოდებით იცავდნენ თავს და რაც მთავარია, მეტოქეზე ნაკლებ შეცდომებს უშვებდნენ. ანგარიში რომ არ გაიხსნა, ამას რამდენიმე მიზეზი აქვს, რომელთა შორის მთავარია სველი გრუნტი და თავდამსხმელთა უზუსტო დარტყმები. ისე კი, ვიმეორებ, მონდომება და თავგანწირვა არც ერთ გუნდს არ აკლდა.
შესვენების შემდეგ სურათი შეიცვალა. თბილისელები, ჩემი აზრით, დაიღალნენ და ამიტომაც გახშირდა მცველთა შეცდომები. ინერტულად მოქმედებდა თავდასხმაც. აი, სწორედ ამ პერიოდში მოსკოველებს შეეძლოთ წარმატებაზე ფიქრი, მაგრამ თავიანთი კოლეგების მსგავსად, თავდასხმაში ისინიც ბევრს სცოდავდნენ. მატჩის ბოლო წუთებში ჩემპიონი კვლავ გააქტიურდა, მაგრამ ამას შედეგი არ მოჰყოლია. შეხვედრა დამთავრდა ფრედ — 0:0.
ნ. სერგეევი.
(ტელეფონით, ჩვენი კორ.).
აღნიშნული გუნდების დუბლშემადგენლობათა შეხვედრაც ფრედ დამთავრდა — 1:1. გოლები გაიტანეს ანიჩკინმა (მოსკოვი) და ძიძიგურმა (თბილისი).